افزودنیهای شیمیایی متداول مصرفی در بتن، شامل روانکنندهها، زودگیرکنندهها، دیرگیرکنندهها و حبابهواسازها در نخستین سالهای دهه سوم قرن بیستم اختراع شدند. قدیمیترین مأخذ علمی و فنی معتبر نشان میدهد که روانکنندهها بر پایه نفتالینفرمالدئیدسولفونات، اولین ترکیب آلی است که در سال 1932 توسط یک شرکت آمریکایی اختراع و ثبت شد و در طول سالهای 40-1930، مصرف روانکنندههای دیگر که اساس آنها لیگنوسولفوناتها بودند رواج یافت و در حدود سالهای 1950 به بعد مشتقات آلی دیگری نظیر هیدروکسیکربوکسیلیکها، اسیدهای چرب و ترکیبات پلیمری نیز رواج یافتند. بعضی از مواد افزودنی نیز مانند حباب هواسازها، بصورت اتفاقی با مشاهده و بررسی دوام بعضی رویههای بتنی در شمال آمریکا کشف شد. برخی از این سطوح بتنی دوام بهتری داشتند و آزمایشها نشان داد که در تهیه سیمان آنها، از چربیهای حیوانی به منظور کمک به عملیات سایش و آسیاب کردن کلینکر استفاده شده است. بررسیهای بیشتر نشان داد که این سیمانها به دلیل تولید حبابهای هوا موجب افزایش دوام بتن شدهاند. ترکیبات بتن و ماد افزودنی روان کننده ...
ما را در سایت ترکیبات بتن و ماد افزودنی روان کننده دنبال می کنید
برچسب : ابر روان کننده بتن , ژل میکروسیلیس شاتکریت , روان کننده بتن , فوق روان کننده بتن ,گروت , کند گیر کننده بتن, نویسنده : زهرا تهنم tahanom بازدید : 236 تاريخ : سه شنبه 6 تير 1396 ساعت: 16:33